“Kopman…. of toch niet”

Geplaatst op 18 maart 2022

Wedstrijdverslag Bv 2Brothers 6 – B ’67 8 (18-3-2022)

Team6 zit weer op het goede spoor. De laatste 2 wedstrijden waren overtuigend gewonnen en tegen onze tegenstander van vanavond, B ’67, konden we daar een passend vervolg aan geven. Vanwege de absentie van Kees (hoogtestage?) had ik maar weer eens een beroep gedaan op Marcel van team4. Op de parkeerplaats liep ik enkele oude bekenden tegen het lijf. Het waren de mannen van Tex Saloon die het op moesten nemen tegen ons driebandenteam. “Kansloos”, zei ik tegen René van Tex Saloon, “jullie gaan erin met boter en suiker.” Ja, het waren dan wel oude teammaten van me, maar ik moest wel partij kiezen.

Onze tegenstanders van B’67 betraden even na 19:00 uur onze prachtige biljartarena. Terwijl op tafel 1 de 3banders van Tex Saloon luidruchtig acte-de-presence gaven, bereidde ik me in alle rust voor op mijn partij tegen Lilian. Die had de vorige keer de helft van haar caramboles met de hark gemaakt en nu liep ze bij aanvang ook weer pontificaal te zwaaien met dat ding. Ik was dus gewaarschuwd. Toen ik na 7 beurten al met 16-2 voor stond leek er niets aan de hand. Daarna verzandde ik weer in onzorgvuldig spel, waardoor Lilian mij tot op 5 caramboles naderde. Met 21 caramboles in de volgende 3 beurten nam ik alvast een voorschot op de overwinning en die kwam ook niet meer in gevaar. Met 12 punten en een moyenne van 1,96 kon ik tevreden zijn.

Marcel had tijdens de clubkampioenschappen op woensdag laten zien dat hij tot grootste dingen in staat was. Maar daar kwam in de partij tegen Karel bitter weinig van terecht. Was het de immense druk van het moeten presteren voor een mogelijk contract volgend seizoen? Wie het weet mag het zeggen. Feit was dat hij weliswaar 12 punten binnenbracht voor team6, maar dat zijn moyenne van 1,55 te wensen over liet.

Ruud had er zichtbaar zin in aan het begin van zijn partij tegen Teuni. De afstoot werd overtuigend gemaakt maar daarna begon de tactiek van Teuni zijn vruchten af te werpen. Breed spelen en de tegenstander de fouten laten maken. Ruud moest daardoor keihard werken voor zijn punten. Vanaf beurt 11 boog Ruud een achterstand van 4 caramboles naar een voorsprong van 12 in beurt 18. Het was vanaf dat moment sprokkelen voor onze kopman. Was de last van het kopman zijn mentaal te zwaar voor hem? Wilde hij die rol zo snel mogelijk aan een ander overdragen? “Kom op Ruud”, moedigde ik hem vanaf de tribune aan, “je kan het”. Gelukkig maakte hij in beurt 38 (moyenne 1,34) zijn laatste carambole en dus was de volle mep voor team6 binnen.

Op de tafel naast ons gingen de mannen van Tex Saloon inderdaad kansloos ten onder tegen team1. Met de staart tussen de benen gingen zij huiswaarts. Voor de teams 1 en 6 restte behalve de 72 punten nog een gezellig onderonsje in ons biljarthonk.

Aldus Wytze Boonstra


Aart van Dronkelaar“Kopman…. of toch niet”