Het eerste driebandenteam heeft gisteravond tegen haar grootste rivaal BV ’75 8 genadeloos toegeslagen. Behalve dat alle drie spelers een zeer hoog niveau haalden zat het op bepaalde momenten ook heel erg mee. Vooral Henk, de tegenstander van Dries, had het daar erg moeilijk mee. Hij bleef de hele avond mopperen en was bijna ontroostbaar. Dries begon de partij heel rustig maar vanaf de 10e beurt sloeg hij toe. In 7 beurten maakte hij maar liefst 11 caramboles, waarvan enkele zeer fraaie, maar ook een paar geluksklosjes. Een tegenslag die Henk niet meer te boven kwam. Dries beëindigde de partij uiteindelijk in 27 beurten (moyenne 0,7 !!) en zette daarmee de tegenstander al gelijk op een 12-5 achterstand.
De tweede partij, waarin Aart het moest opnemen tegen Wim, verliep weer heel anders. Aart had geen enkele uitschieter, maar haalde met de regelmaat van de klok zijn caramboles binnen, terwijl Wim maar niet op gang kon komen. Dat veranderde na de 10e beurt, toen Wim plotseling 10 caramboles scoorde in 9 beurten. Echter daarna stokte de productie bij Wim weer enigszins, terwijl Aart gewoon doorging, zodat hij de winst toch nog vrij eenvoudig met 12-6 binnen haalde. Zijn moyenne van 0,66 was daarnaast een prachtige opsteker voor de rest van de competitie.
De partij van Rob tegen Harm-Jan had daarna wel weer veel weg van de partij van Dries. Ook Rob kon in het begin niet tot grote daden komen, maar vanaf beurt 16 (ongeveer het moment dat de voorzitter binnen kwam !?!?) begon het plotseling te lopen. In 9 beurten maakte hij maar liefst 14 caramboles en daarmee was de toon gezet. Harm-Jan gaf zich weliswaar niet gewonnen, maar kon toch niet meer voorkomen dat Rob de partij met 12-5 naar zich toetrok. Ook over zijn moyenne (0,61) was Rob zeer tevreden. Einduitslag: 36-16.
Aldus Aart van Dronkelaar