Verslag Bc Hoevelaken 4 – Bv 2Brothers 7 (07-03-2025)
In de wetenschap dat de concurrentie eerder deze week flink wat punten had laten liggen kon team7 goeie zakendoen in C3A. Dat zou dan moeten gebeuren in Hoevelaken tegen de plaatselijke Bc. Thuis hadden we die mannen al eens afgedroogd met 36-21 en dus waren de verwachtingen hooggespannen. Maar kon team7 wel met de druk omgaan? Die wordt met de eindstreep in zicht met de week hoger.
Joop arriveerde om kwart voor 7 bij mij en daarna zetten we via de toeristische route koers naar Hoevelaken. We werden door Gijs – ook wel de ‘worstman’ genoemd omdat hij vroeger altijd worst uitdeelde tijdens de partijen – hartelijk ontvangen. Onze tegenstanders zaten al te wachten en ze hadden een verrassing voor ons in petto. Waar ik in de veronderstelling was dat ik tegen mijn oude teammaatje Teus moest spelen hadden ze de joker ingezet in de vorm van Wim (tmc 35). “Jao”, zei Teus, “ik wol eigenlijk niet tegen joe spelen, dus hebben we Wim ingevlogen”. Dat was even schakelen voor mij maar ik voelde dat het met de concentratie deze avond wel goed zat. Ik besloot zelf te beginnen en Wim kreeg gelijk 6 caramboles om zijn oren. “Zo die zit”, dacht ik maar dat was buiten de waard gerekend. Wim hield het spel flink breed en na 4 beurten stond er met 7-7 een gelijke stand op het bord. In tegenstelling tot de voorgaande partijen had ik deze avond geen last van enige druk en liet Wim zien dat er deze avond voor hem niet veel te halen viel. Met o.a. een serie van 15 van mijn kant moest Wim na 18 beurten de handdoek in de ring gooien. Hij bleef steken op slechts 4 wedstrijdpunten en ik kon bogen op een mooi moyenne van 2,50
En dus moest Marcel het opnemen tegen Teus (tmc 35). Beide heren gingen flink van acquit en gaven elkaar even geen duimbreed toe. Maar Marcel steekt de laatste weken in een uitstekende vorm en leek ook geen enkele last van druk te voelen dus moest ook Teus eraan geloven. Marcel stond tot vlak voor het einde ruim 2,5 te spelen maar de laatste 3 caramboles lieten nog even op zich wachten. Teus kon daardoor nog wat puntjes sprokkelen. Uiteindelijk trok Marcel na 25 beurten de 12 punten over de streep en dus zagen we na 2 partijen een tussenstand van 12-24 op de borden staan.
Voor kopman Joop gold maar één ding en dat was zoveel mogelijk punten scoren. Zijn opponent Johan (tmc 53) gaf zich echter niet zomaar gewonnen. Hij zag dat Joop veel moeite had om de ballen te controleren op het synthetische laken en daar maakte hij dankbaar gebruik van. Joop liep van het begin achter de feiten aan. Was er bij hem wel enige druk voelbaar? Joop liet de ballen net steeds iets te ver doorrollen en gaf zo Johan de kans om in elke beurt wel enkele caramboles te maken. Het leek dramatisch af te lopen voor Joop maar gelukkig kon hij op het eind met 2 series van 8 de nederlaag iets dragelijker maken. Johan maakte in de 16e beurt zijn laatste punt en zag Joop stranden op 6 wedstrijdpunten. De eindstand werd daardoor bepaald op 24-30 in het voordeel van team7. Dat is genoeg om aan kop te blijven maar de verschillen blijven klein in deze klasse.
Na afloop fluisterden de mannen van Hoevelaken ons toe: “We hopen eigenlijk dat jullie kampioen worden”. Een mooi gebaar van een sportieve tegenstander. Volgende week wacht ons de zware thuiswedstrijd tegen L.B.V. ’23 7.
Wytze Boonstra