Verslag Almere ’83 14 – Bv 2Brothers 11 (10-02-2025)
De voorlopig ongenaakbare koploper in R3B, Bv 2Brothers 11 mocht al vroeg in de week afreizen naar Almere waar de nummer laatst in deze klasse gastheer was. Almere 14 bestaat uit het echtpaar Sijbrands aangevuld met nog één of andere Koekebakker uit de buurt. Wie, dat weet je nooit. Ik stond om half 12 in de ochtend al bij captain Ab voor de deur en op dat moment arriveerde ook Kees de Geus. Ab fungeerde dit keer als chauffeur. Hij wilde er zeker van zijn dat zijn manschappen tijdig in Almere zouden arriveren en dus kwamen we exact om 10 over 11 aan bij de imposante arena van Almere ’83.
De familie Sijbrands stond ons al op te wachten en het moet gezegd: De ontvangst was uitermate hartelijk. “Joh geeft niks als wij verliezen, we staan toch onderaan”, was de insteek van Bertus. Maar dit betekende zeker niet dat wij de wedstrijd cadeau zouden krijgen, integendeel.
Kees startte tegen Marion Sijbrands (tmc 29) en die pakte in het begin verrassend het initiatief. Ze maakte enkele prachtige caramboles en Kees wist even niet meer wat nu te doen. In het verloop van de partij begonnen we weer de oude Kees te zien, stoïcijns wat series maken en langzaam trok hij het initiatief naar zich toe. Marion miste op het laatst een redelijk eenvoudige trekbal en gaf Kees daarmee de gelegenheid om de partij in 27 beurten uit te maken. Het was echter wel kantje boord want Marion bleef steken op 2 caramboles van de eindstreep.
Ik kon daarna aan de bak tegen Jan Koekebakker (tmc 41) en daar had ik nog een appeltje mee te schillen. Ruim een jaar geleden had ik van hem flink op m’n broek gehad tijdens de pk-wedstrijden bandstoten. Bij het instoten zag ik dat Jan het bandstoten nog niet verleerd was en dus moest ik aan de bak. Met 2 kleine series nam ik na 3 beurten al gauw een 3-10 voorsprong maar daarna verviel ik weer in mijn oude fout: Onrustig spel. Jan kwam al gauw langszij geholpen door 2 duidelijke zwijntjes. Ik keek wanhopig naar captain Ab. “Mag ik je een tip geven”, fluisterde Ab: “Je moet meer rust in je spel brengen”. Dat onze captain kijk had op het spel werd wel duidelijk want vanaf dat moment begon ik weer te scoren. En die Koekebakker kon niet meer mee. Na 27 beurten pakte ook ik de 12 punten die we als koploper goed konden gebruiken.
Tenslotte was het de beurt aan captain Ab. Zijn tegenstander Bertus Sijbrands (tmc 41) vloog werkelijk uit de startblokken. Heel even overschreed hij een gemiddelde van 3 en zag het er slecht uit voor onze Ab. Elke puntje telde nu om het gat met Bv Leusden zoveel mogelijk in stand te houden. Kees en ik zagen vanaf de kant hoe Ab worstelde met zichzelf en vooral met Bertus. Maar Bertus kon zijn hoge niveau niet vasthouden en begon af en toe te poedelen. Kees besloot in te grijpen en nam plaats op de stoel naast captain Ab. Wat die 2 besproken hebben is mij een raadsel maar Ab begon ineens te scoren. Zo kwam hij na 20 beurten voor het eerst op voorsprong en zagen we tot ons genoegen dat de zenuwen bij Bertus de overhand kregen. Hij miste een gemakkelijke bal en gaf Ab de kans om na 23 beurten zijn 47 caramboles bij elkaar te krijgen. Bertus maakte in de nabeurt nog 1 van zijn 2 ontbrekende caramboles maar dat was het dan ook. Het was een zware bevalling geweest voor Ab maar hij had niet opgegeven ondanks een flinke achterstand en verdiende alleen daardoor al de volle 12 punten.
Met een eindstand van 24-36 namen we afscheid van Almere. Een misschien wel iets geflatteerde zege omdat zowel Marion als Bertus Sijbrands ook zomaar hadden kunnen winnen. Team11 blijft dus op koers voor de titel en mag volgende week tegen de nummer 2 Bv Leusden laten zien dat we terecht bovenaan staan.
Wytze Boonstra