Verslag Bv 2Brothers 7 – Bv D.O.S. 15 (04-02-2025)
Om mee te blijven doen voor de prijzen was een overwinning van team7 op onze vrienden van D.O.S. 15 noodzakelijk. Wij bewaarden echter geen goede herinneringen aan de uitwedstrijd in oktober vorig jaar. Ik zelf was finaal ten onder gegaan tegen mijn oude teammaat van weleer Willem -de Hengelaar- Bronkhorst. Het leverde mij destijds 2 wedstrijdpunten op tegen een geweldig spelende Willem. Ook Joop kwam niet in zijn spel maar scoorde tenminste nog 8 wedstrijdpunten. Alleen de stoïcijns spelende Marcel pakte voor ons team ternauwernood de winst. Dat was slechts een pleister op de wonde.
Het was lang onzeker of Marcel deze avond zijn rentree kon maken. Al 2 weken lang weigerde zijn bolide om hem van Almere naar Putten te brengen en dus stond ik op het punt om Bert -piqué- van de Ree weer te bellen. Gelukkig kwam maandagavond heel laat het verlossende bericht van Marcel: “Ik kom morgen wel”. Het klonk mij als muziek in de oren en ik had nog een hele dag om ons team voor te bereiden op de confrontatie met D.O.S. Persoonlijk mocht ik als vaste invaller dinsdagmiddag ook nog een partijtje lekker warmdraaien bij de mannen van team11. Maar ook in dat team is de druk immens; ze hadden immers de koppositie te verdedigen. Hoe dat is afgelopen moet ik de lezer verwijzen naar het betreffende wedstrijdverslag van team11.
Om kwart voor 7 stond ik het groene laken al te zuigen en had zo ook nog de kans om nog wat trekstootjes te oefenen. Joop verscheen even voor 7 uur in de Brother-arena en vlak daarna arriveerde ook Marcel. We waren er klaar voor! Omdat ook team1 en team5 een thuiswedstrijd tegen een D.O.S.-team moesten afwerken was het gezellig druk met veel onderonsjes.
Nu had ik mijn komende tegenstander Willem (tmc 39) vooraf al een berichtje gestuurd dat hij zich niet meer zo achterlijk moest gedragen als bij de thuiswedstrijd in oktober. En hij beloofde plechtig dat hij dat nooit meer zou doen. Feit was wel dat mijn eerste 10 beurten weinig hoopgevend waren. Willem speelde ook niet top maar had wel een kleine voorsprong van 8-10 opgebouwd. Daarna ebde bij mij de spanning weg en begon ik eindelijk wat series te maken. Willem grossierde echter in missers en dus kon ik de winst na 26 beurten in de tas steken.
Met een tussenstand van 12-6 mocht Marcel proberen om zijn tegenstander Dirk Vlot (tmc 45) een kopje kleiner te maken. Het werd geen kijkspel waar we vrolijk van werden want de heren gaven elkaar niets en kregen dus ok niets. Met name Dirk bakte er weinig van en stond lang ver onder de 1 te spelen. Na 29 beurten had Marcel de eindstreep in het vizier met een tussenstand van 47-29 maar toen zag ik dat Willem zijn maatje Dirk wat influisterde. Ik verstond alleen: “De Hoevelaken-variant…” maar ik wist meteen hoe laat het was. Ja, die variant was al lang in de vergetelheid geraakt. Voor diegenen die deze variant niet kennen: Bij de Hoevelaken-variant laat je je tegenstander denken dat hij al lang en breed gewonnen heeft om vervolgens in enkele beurten toch nog de winst te pakken. Deze variant heb ik ooit voor het eerst toegepast tijdens een wedstrijd in Hoevelaken, vandaar de naam. Dirk wist gelijk wat hem te doen stond en produceerde in de resterende 4 beurten zijn ontbrekende 16 caramboles terwijl Marcel nog slechts 3 rake ballen maakte. Zo kwam na 34 beurten een einde aan deze matige partij.
En dus was het aan Joop om de tussenstand van 21-18 nog wat verder uit te breiden. Dat moest dan gebeuren tegen Tim Loedeman (tmc 75). Tim en Joop openden redelijk voorzichtig met een tussenstand van 14-17 na 8 beurten maar daarna produceerde Tim in 10 beurten 33 caramboles. Joop kon niet volgen en zag dat zijn achterstand na 17 beurten al was opgelopen naar 30-50 en het werd nog erger. Na 22 beurten kon Tim de winst al bijna ruiken met een tussenstand van 33-60. Joop bleef maar ploeteren en zag ineens dat hij in de 24e beurt een prachtige aanvanger kreeg. Met de Hoevelaken-variant in zijn achterhoofd begon hij aan een serie te bouwen en die serie eindigde pas bij …..28! Zo had hij in 1 beurt Tim volledig bijgehaald en werd het slot van deze partij ongemeen spannend. Tim sputterde nog even tegen met een serie van 6 maar Joop liet zich de kaas niet meer van het brood eten en caramboleerde de partij na 29 beurten uit. Wat een apotheose!
Zo pakte team7 niet alleen de winst met 33-27 maar nestelt zich ook weer aan kop in C3A. Er moet wel gezegd worden dat de oude koploper De Baggelaar deze week niet speelt en dus mogen we even blijven genieten van de koppositie. Volgende week de uitwedstrijd tegen L.B.V. ’23 en ook daar zullen we weer moeten vechten voor de punten.
Wytze Boonstra