Verslag L.B.V. ’23 9 – Bv 2Brothers 7 (21-02-2025)
Eigenlijk had deze wedstrijd al een week eerder plaats moeten vinden maar vanwege forse personele problemen van mijn mannen had ik een weekje uitstel aangevraagd. Nu zijn ze daar in Lelystad niet de allermoeilijkste en we konden dus afgelopen vrijdag inhalen. Ik arriveerde ruim op tijd bij Joop in Harderwijk en vanaf daar zetten we koers naar de voormalige Jol-arena. De nog steeds autoloze Marcel pikten we bij het station in Lelystad op en even later arriveerden we als een compleet team bij L.B.V. ’23.
Teamleider Ingrid (tmc 43) begon al gelijk excuses naar mij te maken omdat ze de laatste wedstrijden zo slecht had gespeeld, maar ik wist wel beter. Ik had vorig seizoen tijdens de beslissingswedstrijden ook tegen haar gespeeld en daar liet ze al zien een heel behoorlijk balletje te kunnen stoten. Tijdens het instoten vielen me twee dingen op: De banden namen niet altijd het effect van de ballen op en daarbij kwam dat de ballen vreselijk ver bleven door rollen na een carambole. Het begin van mijn partij tegen Ingrid ging nog wel aardig maar de koek was bij mij al gauw op. Geen zelfvertrouwen, geen concentratie en een prima spelende Ingrid. Ik leek op een forse nederlaag af te stevenen en dat konden we eigenlijk niet gebruiken als koploper zijnde. Nu zijn de verschillen erg klein in onze klasse en gelukkig kon ik met een serie van 8 het puntverlies na 31 beurten nog dragelijk houden.
Marcel had met een tussenstand van 12-8 dus 4 punten goed te maken. Hij startte tegen René (tmc 43) als een raket. Gek genoeg leek hij veel minder last te hebben van de banden en de synthetische lakens en die arme René leek een afstraffing tegemoet te gaan. Na 18 beurten had Marcel een voorsprong opgebouwd van 7-40. Daarna werd het voor Marcel sprokkelen en ging René ineens series maken. Zo werd het dus nog even spannend maar Marcel liet zich de kaas niet meer van brood eten. Na 28 beurten behaalde hij een verdiende overwinning en liet René achter met 8 wedstrijdpunten.
Zo moest Joop met een tussenstand van 20-20 de beslissing forceren en dat moest dan gaan gebeuren tegen een oude rot, Cor (tmc 47). Joop liet er geen twijfel over bestaan dat hij alleen met winst genoegen wilde nemen. Hij bouwde met goed spel na 5 beurten een voorsprong van 8-31 op. Daarmee was het verschil in de te maken caramboles al goed gemaakt. Gek genoeg ging het daarna helemaal mis. Cor wist precies wat hij moest doen om vooral geen aanvangers weg te geven en het werd een werkpartij voor Joop. En dus moest ook hij ervaren dat bij een bandstoot de ballen niet deden wat hij wilde. Cor maakte handig gebruik van de ballen die Joop liet liggen en kwam langzaam dichterbij. Het breekpunt ontstond toen Joop een prachtige verzamelbal dacht te maken waarbij de carambole op het allerlaatste moment door de rode bal achterlangs werd getikt. De frustratie droop ineens van het gezicht Joop af en Cor speelde na 24 beurten de partij professioneel uit. Zo verloor team7 met 32-28. Het was niet meteen desastreus maar het geeft andere teams in C3A wel de kans om dichterbij te komen. De strijd om de eerste plek blijft dan ook superspannend.
Wytze Boonstra