Wedstrijdverslag Almere ’83 6 – BV 2 Brothers 2 (1-4-2022)
Afgelopen vrijdag mochten we met ons team (2 Brothers 2) naar Almere ’83. We mochten het opnemen tegen team 6 welke onder ons staan. Helaas moest onze captain Nico verstek laten gaan ivm het spelen van de gewestelijke finale Libre 1e klasse. Gelukkig had hij Joop van de Wal geregeld als invaller, dus we konden op volle oorlogssterkte aantreden.
Rond 18:30 werd ik opgehaald door Joop met een andere auto als dat ik gewend was. Onderweg vertelde Joop dat hij de auto van zijn vrouw had gekregen omdat zijn auto geheel op was (zijn vrouw kreeg een andere auto dus een goede deal van zijn vrouw). Onderweg raakten we zo aan de praat hoe het ging en Joop gaf aan dat het zeer moeizaam liep met biljarten en dat hij zelfs van zijn maatje Marcel had verloren waar hij niet vaak van verloor (woorden van Joop) , dit gesprek begon me lichtelijk zenuwachtig te maken voor de wedstrijd en ik vertelde Joop dat hij er gewoon in moest geloven en dat het goed zou komen. Er vanuit gaande dat hiermee zijn zelfvertrouwen was opgekrikt verdwenen mij zorgen dan ook gelijk.
Rond 19:15 betraden we de arena en maakten we kennis met onze tegenstanders welke er zeer gemotiveerd uitzagen en uit waren op een revanche van de vorige wedstrijd die zij van ons hadden verloren. Om ons er gelijk compleet uit te halen begonnen we op 1 tafel ipv op 2 tafels waarmee onze strategie direct onderuit ging (net als ons grote voorbeeld team 6 wilden we de kopman uit de wind houden omdat hij vorige keer als enige verloor).
Ik raakte aan de praat met de tegenstander van Joop genaamd Jack Blank, hij was nog steeds enigszins gefrustreerd over de vorige keer dat hij tegen mij speelde en ik vanuit geslagen positie een serie van 36 maakte en hij niet meer in zijn spel kwam en ten onder ging. Ik begon me nu enige zorgen om Joop te maken die tegen een op wraak beluste tegenstander mocht starten.
Mijn zorgen over het spel van Joop de afgelopen weken en de op wraak beluste tegenstander verdwenen direct. Joop vloog uit de startblokken met een serie van 22 waarop zijn tegenstander zuchtte “en dat is jullie 3e man?”. Jack Black liep gebogen naar de tafel maar herpakte zichzelf en produceerde een serie van 24 uit het niets dit beloofde een geweldige partij te worden. Helaas was het vervolg niet echt gelukkig voor beide en zakte het niveau behoorlijk weg. Na 23 beurten maakte Jack de partij uit en liet een beteuterde Joop achter met 7 punten.
Hierna mochten George en ik aantreden , ik mocht spelen tegen de tegenstander waar George vorige keer van verloor dus ik kon mijn borst natmaken vooral omdat hij vorige keer boven de 8 gemiddeld speelde tegen George. Gelukkig bakte mijn tegenstander er net als ik niet zoveel van en ondanks zijn 160 caramboles bleef ik hem voor. Plots nam mijn tegenstander een pitstop en verdween van de tafel (achteraf was een doping controle niet verkeerd geweest bij terugkomst), hij produceerde een serie van 56 welke ik direct beantwoorde met een hele serie van 1 en vervolgens maakte hij er weer 23. Waarschijnlijk was de doping hierna uitgewerkt (of een te lage doses) want hij begon te poedelen naar hartenlust en ik bleef kleine series maken. Na 27 beurten was ik uit en had 12 punten binnen gehaald.
Op de andere tafel zag ik tussendoor dat George een prachtige serie van 56 maakte en speelde een mooi moyenne van 9,4 gemiddeld. Helaas was dit niet goed genoeg want zijn tegenstander maakte in 17 beurten 180 caramboles !! met een nog mooier moyenne van 10,5 , gelukkig pakte George 9 punten en beperkte we het verlies met de eindstand van 33-28 voor Almere welke hun revanche hadden gehaald.
Aldus Wout Elbertsen