BV de Jol 4 – BV 2 Brothers 3
“Ja hoor, dat is toch niet te fillemen”, klonk het de 1e partij van de avond steeds vaker. Het hoofd steeds roder en de grommen steeds dieper na weer een balletje achterom of op een haar na mis. Had Hans zijn kruit te vroeg verschoten met een gemiddelde van 2,33 deze week in een potje op de club? Het werd dit keer “afdeling hopeloze potjes” voor onze senior. Gelukkig hield hij zijn keu heel maar het scheelde gaandeweg de partij niet veel of……. Kansloos verlies met slechts 19 caramboles op het bord en moyenne van 0,47.
“Nul, noteren Roel nul”, klonk het daarna met grote regelmaat. Roel hoefde niet erg zijn best te doen om aan te sluiten bij de “afdeling hopeloze potjes”. Dat ging gewoon vanzelf. Veel hoger dan die nul kwam het eigenlijk het hele potje niet. Een enkele “één” en een heel enkel keertje een “twee”. Tot de laatste beurt….toen rolden er opeens 9 uit zijn keu. Schrale troost in deze nastoot en nog een kleine pleister op de wond door zo 2 punten toe te voegen aan het totaal.
De Jol was de hele avond in opperste spanning, ze konden vanavond kampioen worden. Concurrent De Poedel speelde vanavond ook en het ging tussen hen beide. 2 x 12 punten na 2 partijen hielp lekker mee. Kon Geert hen van de eerste plaats afhouden?
Na een wat schuchter begin van de partij kwam hij op zeker moment lekker los. Een paar hele mooie verzamelstoten en dus flinke series. Tegenstander Brian kneep hem als een oude dief want bleef telkens steken bij een enkele carambole. Zou hij nu toch het kampioenschap verspelen….? Geert finishte na 23 beurten met een moyenne van 2,60 en Brian P. kwam niet verder dan 6 wedstrijdpunten. Was dat genoeg? De spanning was om te snijden….. Roel had, vreemd genoeg (?), rechtstreeks contact met een speler van concurrent De Poedel. Daar was de wedstrijd nog niet afgelopen maar al vrij snel kwam het bericht dat de 30 behaalde punten door de Jol genoeg was. Brian haalde opgelucht adem. Geert had wel een mooie revanche van de vorige wedstrijd tussen beide. Toen trok Geert aan het kortste eind.
Dit alles ging voorbij aan Hans. Die somberde nog steeds en zat stil voor zich uit te staren. Met afstand de slechtste pot van dit seizoen zat hem niet in de koude kleren. Hopelijk heeft een nachtje slapen hem goed gedaan en is hij tot de conclusie gekomen dat hij zijn biljartspullen toch maar niet naar de Kringloop gaat brengen. Dan is echt alle trainingsarbeid voor niets geweest. Houdt moed Hans, soms zit het mee, soms zit het tegen……
BV de Jol 4 – BV 2 Brothers 3 30 – 24
Aldus Geert Hoogerduijn