Wedstrijdverslag B ’67 8 – Bv 2Brothers 6 (04-05-2022)
Je verzint het niet, maar alle 3e klasse teams van BV 2Brothers moesten tijdens de dodenherdenking aan de bak. Omdat Kees nog aan het genieten was van een welverdiende hoogtestage moest ik opnieuw stad en land afbellen om een vervanger te krijgen. Het eindresultaat van al die telefoontjes was dat onze supersub Martien reeds was geclaimd door team4 en ons laatste alternatief Aart door team5. In overleg met Wout van ’t End mocht ik dus een dubbelpartij spelen, ook al zaten we vlak voor het einde van de competitie. Niet dat ik daarop zat te wachten, maar het was nou eenmaal niet anders.
Ik had Ruud opgepikt bij de afrit Nijkerk en een kwartier later arriveerden we bij Bordeel ’67. Het was er gezellig druk en terwijl ik mijn keutje aan het prepareren was nam één van de heren van de thuisclub het woord. “Wij van B ’67 willen voorstellen om i.v.m. de dodenherdenking om 5 voor 8 tijdelijk alle wedstrijdactiviteiten stil te leggen tot 5 over 8”. Alle aanwezigen knikten volmondig ‘ja’ om aan te geven dat we het er volkomen mee eens waren. Daarna kon ik aan de bak tegen Lilian.
Ondanks dat de start alleszins acceptabel was, voelde ik dat de ballen niet echt lekker stond te raken. Nu moet gezegd worden dat we allebei ook weinig kansen weggaven en dus ontstond een partij waarbij de caramboles schaars waren. Ballen die ik normaal wel weet te maken, miste ik nu op een haar en mijn zelfvertrouwen nam zienderogen af. De 10 minuten van bezinning als gevolg van 4 mei brachten mij ook niet de rust die ik zo graag wilde uitstralen. Ik worstelde met mijn vorm en kreeg de ballen nooit waar ik ze wilde hebben. Lilian deed vrolijk met me mee en zo kwam de partij in maar liefst 44 beurten aan een eind. Weliswaar leverde mij dat 12 punten op, maar ik kon hier allerminst blij mee zijn.
Tijd om bij te komen had ik niet, want ik zag tegenstander Karel al hoopvol klaarstaan om mij te laten zien dat hij het ook in minder beurten kon. En ik ging op dezelfde voet voort. Met voor mij nog 6 en voor Karel nog 7 caramboles te gaan na 30 beurten dacht ik ook dit varkentje wel te wassen. Maar Karel kreeg ineens de geest en maakte de partij met een serie van 7 uit. Ik had geworsteld en was uiteindelijk ten onder gegaan.
Ruud had nergens last van in zijn partij tegen Herman. Nee, Ruud was de rust zelve zoals altijd en nam al snel ver afstand van zijn tegenstander. Herman stond, net als ik ook tegen zichzelf te spelen. Ballen die je normaal gesproken moet maken, miste hij nu. Ruud ging echter onverstoorbaar verder en maakte de partij na 26 beurten uit. En zo leverde ons bezoek aan Bordeel ’67 een 26-32 overwinning op. Met nog 2 wedstrijden te gaan lijkt een 2e plek het hoogst haalbare voor team6.
Aldus Wytze Boonstra